Το κορίτσι με τα πορτοκάλια του Γιοστέιν Γκάαρντερ

Το γράμμα ένος πάτερα στον γιό που ποτέ δεν θα γνωρίσει !

 

Ο Γιόστειν Γκάαρντερ

Ο Νορβηγός συγγραφέας Γιόστειν Γκάαρντερ είναι περισσότερο γνωστός για το βιβλίο του "ο κόσμος της Σοφίας" που είναι η ιστορία της φιλοσοφίας απο την αρχή ως το τέλος της δωσμένη με απλά,κατανοητά λόγια και παραδείγματα.Ομολογώ ότι ο Γκάαρντερ με παρέσυρε κι εμένα στον κόσμο του και ήταν όμορφο το ταξίδι παρέα με τη Σοφία και τον δάσκαλο

της,Αλμπέρτο.Απο την αρχαία Ελλάδα έως και σήμερα μαθαίνουμε τα φιλοσοφικά ρεύματα και γνωρίζουμε καλύτερα τους φιλοσόφους.Ο συγγραφέας είναι και ο ίδιος σπουδαίος φιλόσοφος και λάτρης κάθε τι ελληνικού,άλλος ένας λόγος για να τον λατρέψουμε!


Το δεύτερο βιβλίο του Γκάαρντερ που διάβασα ήταν αυτό που θα παρουσιάσω σ'αυτή εδώ την ανάρτηση,ένα βιβλίο που με μάγεψε,με συγκίνησε και με προβλημάτισε όσο λίγα.Είναι αρκετά μικρό σε όγκο,αλλά πλούσιο σε συναίσθημα και πολύ συγκινητικό στο τέλος ειδικά.

Στα 15 του χρόνια ο Γκέοργκ ανακαλύπτει ένα γράμμα που του άφησε ο πατέρας του λίγο πριν πεθάνει οκτώ χρόνια πριν.Ήταν τεσσάρων όταν ο μπαμπάς του αρρώστησε και έχασε τη μάχη με την αρρώστεια που τον ταλαιπώρησε.Το παιδί μέσα απο τα λόγια του πατέρα του καταφέρνει σιγά σιγά να τον γνωρίσει και πολλά συναισθήματα κατακλύζουν την ψυχή του.Ο πατέρας του διηγείται την ιστορία του κοριτσιού με τα πορτοκάλια,την ιστορία του ίδιου και της γυναίκας του και μητέρας του Γκέοργκ και πως αυτή οδήγησε στην γέννηση του τελευταίου.Του περιγράφει τις στιγμές ευτυχίας που έζησε και τις στιγμές αγωνίας και θλίψης όταν έμαθε πως η αρρώστεια θα νικούσε τελικά.Μέσα απο την ιστορία της ζωής του ο πατέρας ήθελε να ρωτήσει κάτι τον έφηβο πλέον γιό του,κάτι το οποιο δεν θα μπορούσε να ρωτήσει τη στιγμή που γράφτηκε το γράμμα,αφού ο Γκέοργκ όντας τεσσάρων δεν θα μπορούσε με τίποτα να απαντήσει στην κρίσιμη αυτή ερώτηση...

Πρόκειται για ένα βιβλίο που πρέπει όλοι να διαβάσουν για την αλήθεια του,αλλά και γιατί μέσα σε αυτό θα βρουν κάπου τον εαυτό τους και τις ίδιες τους τις σκέψεις και αγωνίες.Ο πατέρας ψάχνει απαντήσεις για το μυστικό της ζωής και του θανάτου.Γιατί ζούμε;Γιατί πεθαίνουμε;Ερωτήσεις που καθένας απο μας έχει θέσει πολλές φορές στον εαυτό του αλλά και στους γύρω του.Αξίζει να ζούμε αυτή την ζωή απο τη στιγμή που είναι σύντομη  ή μήπως τελικά είναι όλα μάταια;Αυτό ζητάει να μάθει με το γράμμα του ο πατέρας και επειδή δεν έχει ο ίδιος τις απαντήσεις τις ζητάει απο τον έφηβο πλέον γιό του,τον οποιο ξέρει καλά πως δεν θα προλάβει να δει να μεγαλώνει και έτσι νιώθει την ανάγκη να του γράψει αυτά τα τελευταία λόγια που θα βοηθήσουν τον Γκέοργκ να γνωρίσει το μπαμπά του και να σκεφτεί για λίγο την ίδια τη ζωή και την ύπαρξη του σ'αυτό τον κόσμο.

Μετά τον κόσμο της Σοφίας και το κορίτσι με τα πορτοκάλια διάβασα και τρίτο βιβλίο του Γιοστέιν Γκάαρντερ το οποιο επίσης δεν με απογοήτευσε,τίτλος του βιβλίου,"Το μυστήριο της τράπουλας".Ξετυλίγεται κι εδώ μια ιστορία μισό παραμύθι μισή πραγματικότητα και συναντάμε
επίσης το ίδιο μοτίβο πατέρα φιλοσόφου και γιού μελλοντικού φιλοσόφου.Όμορφο και αυτό το μυθιστόρημα του με ταξιδιάρικη διάθεση.

Χαίρομαι που ανακάλυψα έναν τόσο υπέροχο συγγραφέα,στ'αλήθεια αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία,αν μη τι άλλο θα βγείτε σίγουρα κερδισμένοι!

Διαβάστε,προβληματιστείτε και ελάτε να τα πούμε.Ως την επόμενη ανάρτηση σας χαιρετώ!!!!