Άνθρωποι και ποντίκια

Το αριστούργημα του Τζών Στάινμπεκ

Ο Τζων Στάινμπεκ

Ένα απο τα βιβλία που διάβασα και με άγγιξαν,τον τελευταίο καιρό,είναι το "Άνθρωποι και ποντίκια" του Τζων Στάινμπεκ.Πρόκειται για ένα έργο,πάνω απ'όλα ανθρώπινο και συγκινιτικό που αγγίζει βαθιά τον αναγνώστη και του μαθαίνει το σκληρό πρόσωπο της ζωής.Αν και ο Στάινμπεκ είναι περισσότερο γνωστός απο "Τα σταφύλια της οργής",το "Άνθρωποι και ποντίκια"κεντρίζει και προβληματίζει όσο κανένα άλλο έργο του αμερικανού συγγραφέα.

Δύο φτωχαδάκια ο Τζόρτζ και ο Λένι ταξιδεύουν απο πολιτεία σε πολιτεία και ψάχνουν απεγνωσμένα για εργασία.Ο Τζόρτζ είναι δυναμικός και αποφασιστικός,ο Λένι είναι νοητικά διαταραγμένος,αν και μυώδης και δυνατός.Το μυαλό του είναι σαν μικρού παιδιού.Εξαιτίας του Λένι,οι δύο φίλοι,έχουν χάσει πολλές ευκαιρίες για εργασία.Κανένας δεν τους εμπιστεύεται,ώσπου τελικά προσλαμβάνονται για δουλειά σε μια φάρμα.Τη δουλειά και την κουβέντα με τον εργοδότη και τους άλλους εργάτες την κάνει αποκλειστικά ο Τζόρτζ,ο οποιος ζητάει απο τον Λένι να μη βγάλει μιλιά και χάσουν μια τόσο καλή δουλειά.Ο Λένι υπακούει,μα η συμπεριφορά του δεν περνάει απαρατήρηρτη απο τους άλλους,όλοι βλέπουν πως ο Λένι είναι ένα παιδί σε σώμα ενήλικα.